IM Peter Tork

Monkee overleden na strijd tegen kanker

Muzieknieuws 22-02-2019 09:53

Op 21 februari is Peter Tork overleden. De acteur, zanger en songwriter was natuurlijk bekend van The Monkees. Tork werd 77 jaar en leed al langere tijd aan een kanker.

I’m a Believer, Last Train to Clarksville, Hey Hey We’re the Monkees en natuurlijk Daydream Believer. Wie kent ze niet? Net als bij voorbeeld The Beatles staan deze nummers in ons muzikale geheugen gegrift.

Multi-instrumentalist Peter Tork - bassist en toetsenist bij The Monkees - was een van de muzikale krachten achter de band. Zijn echte naam is Peter Halsten Thorkelson en hij werd op 13 februari 1942 in Washington geboren, hoewel hij later voor The Monkees een paar jaar jonger werd gemaakt in 'officiële documenten'. Zijn vader was een professor in de economie.

Thorkelson begon op zijn negende met ukelele en de piano en in zijn tienerjaren speelde hij ook banjo, gitaar en contrabas. Na het afsluiten van de middelbare school verhuisde hij in '62 naar New York, waar hij deel uitmaakte van de folk-scene in Greenwich Village. Rond diezelfde tijd korte hij zijn naam af naar Tork Hij raakte al snel bevriend met Stephen Stills, van onder meer Crosby, Stills, Nash & Young. Het was Stills die Tork aan een stel producers voorstelde, nadat hij zelf was afgekeurd voor een rol als muzikant van een band in een tv-serie. Tork was inmiddels naar Californië verhuisd.


Foto: Tork met de bekende Monkees-Gretsch.

Prefab Four
Deze band werd natuurlijk The Monkees, dat al snel de bijnaam Prefab Four kreeg. De term 'geprefabriceerde vier' was natuurlijk een knipoog naar de Fab(ulous) Four, oftewel the Beatles, waarop de band duidelijk geïnspireerd was. De band was inderdaad de voorloper van 'gefabriceerde' oftewel bij elkaar gezochte bands als The Spice Girls en Take That en het was het geesteskind van producers Bob Rafelson en Bert Schneider. The Monkees bestond naast Tork uit Davy Jones, Micky Dolenz en Michael Nesmith. De show begon niet lang nadat The Beatles in de VS doorbraken en de nagemaakte Beatles evenaarden zelfs het succes qua verkopen en populariteit. In 1967 verkochten The Monkees zelfs meer platen dan The Beatles!

Hoewel Tork meerdere instrumenten beheerste, speelde de band nauwelijks op de eerste twee albums, maar dat maakte hij later goed door onder meer toetsen, bas, banjo en harpsichord op de albums te spelen. Volgens bandmaat Mike Nesmith was Tork een betere gitarist dan bassist en dat hij eigenlijk gitaar zou moeten spelen. Davy Jones nam trouwens af en toe de bas over, als Peter toetsen speelde. Ook kreeg hij steeds meer interesse in opnemen en produceren. Uiteindelijk maakten de originele The Monkees zes albums, waarvan er vier op nummer 1 terecht kwamen in de Amerikaanse charts. Naast de serie en de albums waren er tours. Na een paar jaar was Tork The Monkees zat en hij kocht zich uit bij de producers voor zo'n 150.000 dollar. Hij was meteen blut, maar samen met zijn zwangere vrouw kon hij bij wat artiestenvrienden wonen en met zijn talent ging hij al snel weer het muzikale pad op.

Tork werd ondanks de Prefab-status serieus genomen door zijn collega's en hij is onder meer te horen op banjo op de soundtrack van Wonderwall: de film van George Harrison uit 1967. Na The Monkees bleef hij spelen, hoewel hij een periode had waarbij het minder goed ging: zo zat hij vier maanden vast vanwege drugsbezit. Hij kwam weer op het goede spoor en werd muziekleraar en later zelfs docent Frans, wiskunde en geschiedenis en hij coachte honkballteams van de scholen waar hij werkte. Tussendoor bleef hij solo en met diverse muzikanten optreden en opnemen, zoals met zijn The Peter Tork Project en Shoe Suede Blues.



Reünie
In 1986 voegde hij zich weer bij Davy Jones en Micky Dolenz voor een reünietour en er werd weer opgenomen. De tv-serie The Monkees bleef herhaald worden over de hele wereld en de vraag naar de muziek bleef. Het drietal viel uit elkaar na een ruzie in 2001, hoewel ze exact tien jaar later weer bij elkaar kwamen voor een nieuwe reunietour. Vlak erna overleed Jones.

Het Monkees-verhaal bleef doorgaan. Eind 2018 verscheen er nog een kerstalbum met nieuwe en klassieke kerstnummers en in 2015 hielpen modernere songwriters als Noel Gallagher, Paul Weller en Weezer's Rivers Cuomo met songs voor het album Good Times! Bijzonder was dat ook de Monkees-songwriters van het eerste uur meehielpen: Neil Diamond en natuurlijk Gerry Goffin en Carole King

In 2009 maakte Tork bekend dat hij aan een vorm van kanker leed, die langzaam in hals en hoofd groeit. Na diverse operaties en bestralingen leek de kanker weg, maar tien jaar later overleed hij toch aan de gevolgen van de teruggekeerde ziekte.

Peter's gear:

Als je aan The Monkees denkt, denk je natuurlijk aan de grote Gretsch-gitaren en -bassen met Monkees-logo op de slagplaat. Deze instrumenten behoren tot de eerste signatures ooit. De enorme Gretsch-bas was veel te zien in de serie en tijdens de eerste concerten in '66 en '67. De bas werd an snel omgeruild voor een Guild. De reden? Feedback kan een probleem zijn geweest, maar John Entwistle verklaarde in het boek over zijn bascollectie dat deze bassen enorme dikke halzen hebben.


Foto: de gitaarversie heeft het bijzondere logo op slagplaat en halspenplaatje.

Peter stapte over op een bijzonder gevormde Guild Jetstar Bass. Dit gebeurde in 1967 en de bas was onder meer te zien tijdens de zomertour van de band dat jaar. Daarnaast was ook deze bas veel te zien op tv en in video's. Ook Davy Jones speelde deze bas regelmatig, als Peter toetsen speelde. Davy had zelf een unieke, kleine doublecut Gretsch-bas. In het nieuwe boek van Geddy Lee zie je een vergelijkbare bas, die Geddy door Gretsch liet bouwen.


Foto: de bijzonder gevormde Guild.

Qua toetsen speelde Tork met The Monkees meestal op een Vox Continental. We zien ook veel Vox-versterkers bij de Prefab Four en Box adverteerde met de heren. Later gebruikte Tork een Fender Rhodes. Verder was Tork veel te zien met een Ode Banjo.


Foto: Tork op een Vox.

 

 

zoeken
zoeken