Release van de Week: Wilco - Cousin
Vandaag verschenen: 29 september 2023
Muzieknieuws 30-09-2023 12:00
Een maand geleden speelden ze twee geweldige shows in Tivolivredenburg in Utrecht en nu komen de heren van Wilco met een nieuw album: Cousin. Het album is geproduceerd door de Welshe Cate Le Bon, die naast John Stirratt en Jeff Tweedy ook de bas ter hand nam.
Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief een Spotify-playlist en video.
Eerder dit jaar kondigde Wilco de twee shows in Utrecht aan, ruim een maand voor het verschijnen van Cousin. Hoe zouden de shows zijn? Zouden we alleen nieuwe, nog onbekende nummers horen? Nope, het werd een zeer energieke best-of show, waarbij de band kon putten uit geweldige nummers van de twaalf albums voor Cousin. Natuurlijk viel bassist John Stirratt weer op door zijn prachtige basgeluid én zijn spel. In een band met - per song wisselend - drie gitaristen en een toetsenist of twee gitaristen en twee toetsenisten, weet hij altijd de ruimte te vinden om mooie lijnen te implenteren. Tijdens de show werd het nummer Evicted van de nieuwe plaat wel gespeeld: deze was al als single verschenen. Het mooie nummer valt op door een bijzondere, aflopende Beatles-achtige, Oosters-klinkende gitaarriff.
- Natuurlijk speelde Wilco in Utrecht ook hun magnum opus Impossible Germany. De tekst gaat door onder de video.
Vandaag is Cousin uitgekomen, het dertiende studioalbum van de band. Het is bij Wilco niet vreemd als er twee albums vlak achter elkaar uitkomen. Dat zagen we een jaar of acht geleden ook met Star Wars en Schmilco. De eerste was een heftige plaat met scheepsladingen vuige fuzz, terwijl de tweede mooie liedjes bevatte. Vorig jaar kwam Cruel Country uit: een Americanaplaat, die door de band live werd ingespeeld. Met Cousin is Wilco weer terug met een plaat vol met prachtige songs vol experimentele sounds en beats. Bij Wilco weet je nooit hoe groot de invloed van de band is en hoeveel puur Tweedy is, maar we denken - en weten - dat dit album vooral Tweedy en Le Bon is en weinig band. Dat is zeker niet erg, want het resultaar is enorm goed. Infinte Suprise is meteen een opener met een enorme climax, sie tuypisch Wilco is. Hij staat hier inmiddels op repeat:
