IM Ove Bosch

Mr. Bass Camp is overleden

Muzieknieuws 23-06-2022 12:59

Ove Bosch is overleden. Ove was niet alleen de man achter Warwick’s Bass Camp, maar ook schrijver, journalist, bassist, basdocent, maar bovenal een geliefd familieman. Hij laat zijn vrouw en dochter achter en we wensen zijn nabestaanden en vrienden zeer veel sterkte met het enorme verlies.

Tekst en hoofdfoto: Chris Dekker

Ik kan niet anders dan het een persoonlijk verhaal te maken, want ik kende Ove goed en ik hou van die man. Ergens in 2013 vroeg Warwick-oprichter en directeur Hans-Peter Wilfer me of ik wilde helpen met de tweede editie van het Bass Camp. Dat wilde ik wel, dus in augustus van dat jaar vloog in naar Neurenberg, om daar opgepikt te worden voor de laatste anderhalf uur per auto naar Markneukirchen: ooit het hart van de Europese instrumentbouw.



Foto: in overleg tijdens het Bass Camp, met Yolanda Charles achter ons.


Ik ontmoette Ove Bosch en het team. Ove was het hoofd van het Bass Camp en hij had er altijd al maanden denk- en organisatiewerk opzitten, voordat wij kwamen om te helpen opbouwen. Als een echte Duitser deed Ove dat punctueel en er werd werkelijk niets aan het toeval overgelaten. Alles was geregeld en tot in de puntjes verzorgd en elke nieuwe hindernis werd direct en goed genomen. Ik heb zelden zo’n vlekkeloze  en enorme organisatie meegemaakt. Ik denk dat hij die weken niet meer dan vijf uur per nacht sliep en af en toe zag je hem met een serieus gezicht aan zijn bureau zitten, maar we losten het altijd op. Teamwork, maar altijd met Ove als motor. Een serieuze vent dus? Nee, negentig procent van de tijd liep hij rond met een enorme glimlach en het hele Bass Camp – zowel de deelnemers als de beroemde bassisten – sloten hem direct in hun hart. Hij stond daar voor iedereen klaar en het maakte dan niet of je een beginnende bassist uit België was of een van de bekendste bassisten ter wereld: Ove behandelde iedereen gelijk en goed. Ove gaf me ontzettend veel verantwoordelijkheid – als personal assistant en chauffeur van alle beroemde bassisten, oftewel professors – en die nam ik. Ik leerde veel van hem en mede door zijn enthousiasme en harde werk deed je gewoon extra je best.


Foto: met clinician Andy Irvine.

De Bass Camp-week was een uitputtingsslag, maar de week ervoor ook. Er was veel voorbereiding, maar in de avonduren en op zondag namen we het er van. We gingen naar goede restaurants, we brachten met luide muziek aan spullen voor deelnemers en professors naar hotels, alles ging met een geintje en humor en ik denk met een grote glimlach terug aan de avonturen. Ik filmde Ove’s ALS ice bucket challenge, ik crashte met hem tijdens een Segwayrace en het is een wonder dat we niet gecrash zijn tijdens een race met de karts van zoon Nicolas Wilfer, rondom de fabriek van Warwick. Nee het is niet leuk als je op een splinternieuwe Mercedes-Benz afrijdt, wilt remmen voor een bocht, om er achter te komen dat je geen remmen meer hebt. Het ging goed, met uw hoofdredacteur als een Max Verstappen avant la lettre. Daarna was het gewoon weer stoelen sjouwen en we deden het graag. Er zoveel verhalen over het Camp, dat er wellicht nog eens een boek van komt, maar we hebben het nu over Ove.


Foto: twee vermoeide organisatoren en een photo bomb van Adam Nitti.

Na zo’n week was je kapot, maar Ove ging gewoon nog even op clinictour met Stu Hamm, Divinity Roxx en/of Chuck Rainey. Zo was Ove. Ik maakte vijf Bass Camps met hem mee, het waren de mooiste weken van mijn leven en door Warwick en Ove ontmoette ik alle beroemde bassisten. Van David Ellefson en Robert Trujillo tot Stuart Zender en Rhonda Smith, van Guy Pratt en Neil Murray tot Nik West en Scott Reeder, van Lee Sklar en Bobby Vega tot Felix Pastorius, Victor Wooten, Justin Chancellor, Abe Laboriel en Andy Irvine en dan noem ik er echt maar een paar. Ze staan mede door Ove allemaal in mij telefoon en dat is natuurlijk heel fijn voor het magazine. We waren één groot hecht team. Daarna volgde er nog een editie van GuitCon, ook weer onder leiding van Ove, die minstens zo leuk was.

We deelden regelmatig een hotelkamer in Anaheim voor de NAMM-show en samen bezochten we de vintage guitar shops in Hollywood, de Queen Mary (een soort Titanic) en de USS Iowa. Twee bezoekjes aan de ranch en studio van Kyuss’ Scott Reeder waren ook zeer memorabel, met Ove altijd als blij middelpunt.




Foto's: op bezoek bij Scott Reeder, met bassist Chris Rodriguez (Revolverheld) en Warwick-masterbuilder Marcus Spangler.

Ove speelde met vele grote namen, in grote Duitse musicals, hij was journalist, hij schreef een basboek, maar hij zorgde er ook voor dat sterren en amateurs nog steeds praten over die weken in Markneukirchen. Het nieuws van zijn overlijden sloeg dan ook in als een bom in de internationale baswereld. 51 en een hartaanval. Het mag niet, maar het is zo. Ove laat een vrouw en dochter achter. Vandaag ga ik door een emotionele rollercoaster. Het verdriet voor zijn naasten wordt afgewisseld met waanzinnige herinneringen, waarbij ik soms nog niet geloof dat ik ze heb meegemaakt. Ove leerde me veel, Ove maakte veel mogelijk. Hij was het hart en de ziel van de Bass Camps, een goed en mooi mens en ik mis hem.

zoeken
zoeken