Amsterdam Guitar Heaven zit er weer op en als we jullie reacties op social media en tijdens de dag zelf lezen en hoorden, dan was het een succes! Op de gearshow was het constant afgeladen vol, er was zelden een lege stoel gezien tijdens de workshops, dus we kijken zeer tevreden terug.
Aftermovie!
En bekijk de reportage die Ed Struijlaart op Amsterdam Guitar Heaven maakte voor zijn serie Gitaarmannen.
En lees ons uitgebreide verslag met veel foto's, over Amsterdam Guitar Heaven.
Tekst: Chinouk de Haan, Maarten Plukker en Chris Dekker. Foto's: Eric van Nieuwland.
De Gearshow
Het was rennen door de regen van station Muiderpoort of de parkeergarage, om in een warme, bomvolle Q-Factory te genieten van Amsterdam Guitar Heaven (AGH). Binnen Op de uitgebreide gearshow kon je allerlei effecten, versterkers en bassen proberen. Naast inmiddels ‘vaste gasten’ als Ibanez, Guild, Eko, GR Bass, Sire, Boss, Sterling By Music Man, Vintage, Rapier en Schecter, verwelkomden we dit jaar ook Hevos, The Bace, Paul Belgrado en Maruszczyk. Een mooie mix van betaalbaar tot exclusief. We pikken er een paar opvallende producten voor je uit
Met de Groove van GR Bass had AGH zelfs een primeur te pakken. Het is de eerste versterker van GR Bass met buizen. In de voorversterker vind je een duo 12AX7's. Als we het dan toch over versterkers hebben, dan moeten we Hevos noemen. Dit Nederlandse merk was jarenlang dé keuze voor fijnproevers onder bassisten en contrabassisten. De heren achter het merk zijn met welverdiend pensioen en onze voormalige workshopschrijver Adrian Maruszczyk gaat verder met het merk. Er zijn nieuwe modellen, die binnenkort in De Bassist voorbij komen. Natuurlijk had Adrian ook een Maruszczyk-bas mee. Adrian zie je hieronder:
De Guild Starfire I en II kwamen al in het magazine voorbij, ze behoren tot de favorieten van uw hoofdredacteur, maar je ziet ze niet in iedere winkel hangen. Op AGH kon je ze beiden, naast elkaar proberen. Hier zie je ze:
Bij Ibanez zag je diverse mooie bassen, waaronder de prachtige zessnaar die in DB71 aan bod komt. En nee: hoofdredacteur Chris Dekker rookt hier geen enorme sigaar:
Sire doet het momenteel erg goed met de Z-serie. In de komende editie van het magazine staat een test en in Amsterdam kon je diverse exemplaren proberen. Vintage en Rapier blijven leuke merken en Vintage heeft inmiddels een heuze Custom Shop. En reken maar dat we daarop terugkomen!
We noemden Paul Belgrado al. Zijn bassen zijn betaalbare kunststukjes en op AGH kon je diverse exemplaren proberen. Hierboven zie je clinician Yaresh Soekhlal met de bouwer in gesprek. verder zagen we een prachtige muur Ashdown-basversterkers en we verwelkomden Mark met zijn The Bace:
De Workshops
Wij organiseerden zeven basclinics, in de kleine zaal, barzaal en oefenruimtes van Q-Factory, met namen waar we trots op zijn. Maarten Plukker en Chinouk de Haan doen verslag, waarbij Chinouk aftrapt met Laura, Julia en Jasja:
Laura Nygren demonstreert de elektronische mogelijkheden van de contrabas
Laura speelt contrabas, zingt en gebruikt haar synthesizer en effectpedalen voor industriële geluiden. En het liefst doet ze dit live alle drie tegelijk. De Amerikaanse vertelt tijdens haar workshop dat ze graag zoekt naar manieren om haar instrument, een imposante akoestische contrabas, ‘anders’ te laten klinken. Door hem te versterken en te combineren met effectpedalen, weet ze indrukwekkende geluiden te produceren. Dit verbindt ze met een Moog Mother-32 synthesizer en haar eigen stem. Op deze manier maakt ze haar eigen orkest en speelt ze zelfgeschreven nummers onder de naam Show Pony. Tijdens de sessie geeft de creatieve Laura een inkijkje in haar schrijfproces. Zo laat ze ons zien hoe ze een plectrum gebruikt om de contrabas agressiever te laten klinken en hoe akkoordprogressies uit een cellosuite van Bach de basis kunnen zijn voor een elektronisch muziekstuk. De tip die ze ons, bespelers van een snaarinstrument, geeft; zing eens mee met je instrument terwijl je alleen de open snaren gebruikt. Op deze manier laat je je creativiteit de vrije loop doordat je met je stem opzoek gaat naar mogelijke zanglijnen.
Julia Hofer over timing, groove en sound
Als je Julia ziet, dan is het alsof je haar al heel lang kent. Grote kans dat je haar voorbij hebt zien komen in de productvideo’s van Thomann of op haar eigen YouTube account. Ben je benieuwd naar de vijf beste Tower of Power-baslijnen? Of heb je behoefte aan een nieuwe oefening voor de snelheid van je linkerhand? Julia heeft video’s gemaakt om je te helpen. Ook voor de Bassist is Julia geen vreemde meer. We spraken haar voor de 60ste editie uitgebreid over haar carrière en oog voor detail als het gaat om het naspelen van nummers. We zijn dan ook heel erg blij dat Julia ons dit jaar vergezelt tijdens de Guitar Heaven. Tijdens haar workshop vertelt ze ons over de drie elementen waar ze naar kijkt om een bekende baslijn zo precies mogelijk na te kunnen spelen: sound, groove en timing. Ze begint bij de sound. ‘Er zijn zoveel mogelijkheden, alleen al in de positie van de rechterhand bijvoorbeeld’. Legt Julia uit terwijl ze ons dezelfde baslijn op vier verschillende posities speelt. ‘Het maakt qua sound uit of je boven de brug speelt, onderaan je hals of zelfs een stukje op de hals. Ook in de linkerhand zitten grote verschillen in sound als je op een andere positie op de hals speelt. Soms kijk ik eindeloos naar live-video’s van nummers om uit te vogelen wat de bassist precies doet’. Het is heerlijk om te kijken naar het gemak waarmee Julia speelt. Ze geeft aan dat ze veel oefent en zegt dat dit ook haar grote tip is. ‘Wees consequent in je oefenmomenten en zorg voor een doel. Ik zelf werk met een oefenschema waarin ik in cycli van twee maanden, steeds focus op een nieuw onderwerp. Het is belangrijk om je techniek te blijven ontwikkelen; anders kom je stil te staan’. Ook zegt ze dat het belangrijk is om te oefenen met een metronoom; zo leer je heel precies op de een te spelen. Maar om te leren grooven heb je een interne metronoom nodig. Ze geeft als tip de app Gap Click, hierbij kun je een metronoom instellen die af en toe tellen of maten weglaat. In die maten moet je vertrouwen op je interne metronoom zonder de groove te verliezen.
Jasja Johanna neemt ons mee in de muziekgeschiedenis en vertelt over het belang van imperfecties
Jasja J. Offermans is een bandjesbassist is het lijf van een sessiemuzikant of andersom. Ze speelt bij o.a. Floor Jansen, Lov3less en voorheen Indian Askin. We spraken haar in de 69ste editie van de Bassist al uitgebreid over haal vele projecten. Tijdens haar workshop neemt ze ons mee in de muziekgeschiedenis. Ze zegt hiervoor ook even met de grote Leo Blokhuis te hebben gekletst. Als een volleerd Leo neemt ze ons mee van de blues naar Bowie in Berlijn naar Motown en weer terug. ‘De blues is als een taal die iedereen spreekt. Daarom associeer ik het ook met verbinding. De verbinding van mensen maar ook van culturen’. Daarna vertelt ze ons meer over de functies van de bas in een band. ‘De bas zorgt voor spanning en ontspanning. Sommige noten voelen als thuiskomen en laten je ontspannen terwijl andere noten ergens naartoe willen; daar kun je mee spelen. De bas draagt en stuwt, maar kan ook de hele boel ontregelen; het is een krachtig instrument’. Haar vrienden noemen haar ook wel Jasja ‘ghost notes’ Offermans. Ze vertelt ons over de functie van ghost notes voor een groove en hoe belangrijk het is om de perfectie soms een beetje los te kunnen laten. ‘Ik moet het als perfectionist vaak tegen mezelf zeggen: volg je eigen weg en imperfecties zorgen soms voor de leukste dingen. Het doorbreken van (muzikale) regels is af en toe precies wat een nummer nodig heeft’.
Nick Kamphuis
Nick Kamphuis is sessie-bassist die al op menig festival te zijn was als bassist van Maan en tegenwoordig ook Kane. Als je hem niet live hebt gezien zou het heel goed kunnen dat je hem weleens op tv langs zag komen. Nadat hij bas studeerde in Amsterdam bij o.a. Theo de Jong en David de Marez Oyens speelde hij in verschillende formaties en kwam hij dankzij drummer Cyriel Directie (Kane, Trijntje Oosterhuis) bij Kane terecht.
In zijn workshop laat Nick zien en horen wat er qua sound anders is tussen spelen met Maan en Kane. Voor Maan wordt er een zeventiger Jazz bas bij gepakt voor die typerende jaren’70 funky/disco achtige sound. Wie de muziek van Maan kent herkent de funky partijen en Nick slapt ze er a la Marcus Miller zeker uit. Hoe anders is het bij Kane Het zijn niet alleen de noten maar het gaat ook om sound en zeker attitude. Moet het bij Maan clean en funky, mag het bij Kane heerlijk scheuren en maakt een foute noot niet veel uit, als het maar ballen heeft. De jaren ’60 jazz bas wordt gepakt, evenals een plectrum en er wordt nog wat compressie en een scheurende Sansamp Bass Driver aangezet. Nick vertelt dat hij precies de noten van de plaat speelde maar dat was niet voldoende. Het gaat daarbij ook om de attitude en intentie die je in elke noot legt, als dat soms fout gaat dan is dat maar zo, als de intentie maar oprecht is. Nick speelt eerst de nummers netjes, daarna met meer slides, gescheur en een flink portie ballen. De kelder van de Q-Factory dreunt heerlijk mee.
Koen van Bemmelen
Koen van Bemmelen is bassist bij o.a. Melt, Veerle Fiep, Aloyse en die te vergeten Gunmoll. Koen gaat het hebben over het gebruik van de pentatonische toonladder en dat klinkt als een saai theorielesje, maar zo’n beetje al onze favoriete riffs zijn hierop gebaseerd en Koen laat zien hoe je deze voor je eigen nummers kunt gebruiken. In veel baspartijen zit de pentatonische toonladder en Koen laat zien hoe hij deze gebruikt om zelf lijnen te schrijven. In combinatie met de juiste sound kan de bas op deze manier nog meer de toon van het nummer bepalen dan de gitaar.
Je kunt verschillende akkoorden nemen uit een nummer en dankzij deze toonladder hele interessante lijnen spelen. En het blijft niet alleen bij lijnen want op een bas kun je uiteraard ook mooi akkoorden spelen. Er wordt een nummer van Queens Of The Stone Age bij gehaald waarbij het gebruik van de pentatonische toonladder duidelijk wordt gebruikt. Ook gebruikt Koen voorbeelden van zijn eigen bands als voorbeeld waarin hij deze toonladder gebruikt. Ten slot wordt de SansAmp Bas Driver ook nog eens flink ingedrukt waarbij Koen uitlegt dat hoe de bas klinkt en beweegt door het nummer vaak nog bepalender kan zijn dan de rol van de gitaar. Daar kunnen wij het alleen maar mee eens zijn.
Yaresh Soekhlal
Yaresh heeft er een hele studie aan besteed: synthbas. Hierover zal een flink hoofdstuk over verschijnen in de komende bassist. Om het uitgebreid over dit onderwerp te hebben heeft Yaresh in dit geval twee instrumenten meegenomen: zijn eigen synthesizer met alle presets en nog een Serek bas die verbonden is met een expressiepedaal die vervolgens weer doorloopt naar een pedalboard. Deze is weer voorzien van een octaver, enveloppe filter, chorus, overdrive, delay en noem maar op. Dat klinkt als overvol maar deze pedalen komen overeen met knoppen die je weer vindt op een synthbass, of in ieder geval sounds die hetzelfde effect emuleren.
Er komt allerlei jargon voorbij over oscillatoren, cutoffs en filters maar Yaresh weet precies goed uit te leggen hoe ze werken en wat ze doen en het aanwezige publiek luistert aandachtig. Nadat hij het voorbeeld heeft gespeeld op zijn eigen synth laat hij zien hoe je kunt proberen om zulke sounds me je eigen bas en pedalboard te maken. Dat kan door bijvoorbeeld een octaver te gebruiken waarbij je het ‘droge’ signaal eruit filtert en hieraan een chorus toevoegt voor een modulatie en wat fuzz om he een ruigere sound te gebruiken. Na enkele demo’s werden er gretig foto’s gemaakt van het pedalboard.
Pieteke Dik
Op het podium Pieteke combineert synthbas en gewone bas moeiteloos live met Froukje. Sommige nummers worden dan op de Novation Bass Station gespeeld, anderen weer op haar eigen bas. Op de vraag welke van de twee ze het leukst vindt is het antwoord dan ook: allebei. Als het gaat om nummers te maken met Froukje krijgt Pieteke vaak een track aangeleverd waar al veel informatie op staat, waaronder de baspartij. In veel gevallen is de baspartij van zichzelf al heel goed en is het meer een kwestie van het zoeken naar de juiste sound en presets. Het kan wel voorkomen dat de partij op een basgitaar beter gaat klinken dan op de synth dus dan wordt de bas gepakt (met oude flatwounds uiteraard).
Ook Pieteke heeft een uitgebreid pedalboard voor de juiste sounds en maakt in plaats van een versterker op het podium gebruik van de Markbass Vintage Pre, plus nog een Rupert Neve DI. Of er dan nog wel genoeg laag overblijft tijdens een optreden? Zeker weten volgens Pieteke, er wordt gewoon een subkast aangezet zodat onze kleding blijft wapperen. Een goede DI is ook onderschat: zo speelde ze bij een andere artiest waarbij een andere DI aanwezig was en Pieteke was gelijk ‘haar sound’ kwijt. Soms nemen wij een setje snaren mee of een extra bas, Pieteke heeft van al haar geluid een reserveset mocht het echt een keer fout gaan.
Dank aan alle bezoekers en medewerkers, aan alle gitaristen en bassisten die workshops deden, en aan de standhouders die hun hele hebben en houden meenamen naar de Gearshow!
Amsterdam Guitar Heaven 2024, met de Gearshow Gitaar & Bas en het Workshopfestival is een project van magazines Gitarist, De Bassist en Musicmaker.nl, samen met Guitar Matrix (Jack Pisters, artistieke leiding), Gitaarschool Nederland, Abbey Road Institute en Q-Factory Amsterdam.
En: Tot volgend jaar!