De Ashdown Studio Series - de 210 combo getest

Merknieuws 14-11-2023 07:56

De Studio Series combo's bieden een verscheidenheid aan oplossingen variërend van 10 tot 300 watt met luidsprekerconfiguraties variërend van 6,5" tot 2 x 10" en natuurlijk de klassieke 8", 10", 12" en 15". 

Hidde Roorda test de Ashdown Studio 210 combo

Naast de ABM versterkers met het blauwe frontje en de verlichte VU-meter staat het Engelse Ashdown ook al jaren bekend om hun kwalitatief hoogstaande maar betaalbare versterkers en cabs. Denk bijvoorbeeld aan de MAG-serie (die inmiddels is vervangen door de RM-lijn). En er zijn ook talloze bassisten die in hun muzikale leven zijn begonnen met een Perfect Ten of After Eight combo. 

Die hele lijn met kleinere combo’s is inmiddels vervangen voor de Studio-serie, waarbij je kunt kiezen uit een heleboel speakerconfiguraties die gaan van een klein 8-inch luidsprekertje tot en met de grootste broers uit deze familie: de 15-incher en de combo die ik hier heb, met twee luidsprekers van elk 10 inch groot. Gaat Ashdown vrolijk verder met het bouwen van goeie, betaalbare combo’s of moet de conclusie zijn: das war einmal?

Demovideo van Ashdown: 

DE TEST!
Op het eerste gezicht heeft de Studio 210 qua knoppen alles wat je nodig hebt: een vijfbands toonregeling, gain, volume en zelfs een driveknop. Als je achterop de versterker kijkt zie je nog twee grote schakelaars waarmee je de tweeter en de speakers kunt uitschakelen, bijvoorbeeld als je een extern speakercabinet hebt aangesloten of als je niet zo van tweeters houdt (zoals ik). Verder zit er een schakelaar op voor als je wisselt tussen een actieve en passieve bas en een mysterieus knopje dat ‘Shape’ heet. Op de website van Ashdown wordt ook niet echt duidelijk wat dat knopje precies doet, behalve dat het een ‘pre-shaped EQ’ zou moeten zijn. Later meer over dit knopje. 

Verder is het een vrij rechttoe-rechtaan versterker: de typische retro Ashdown-looks, een vrij forse kast die gelukkig, dankzij de neodymium speakers, niet erg zwaar is. In een tijd dat gewicht nogal een rol speelt kan Ashdown ook echt niet meer aankomen met een versterker van bijna 30 kilo.

De klank
Het belangrijkste van een versterker is dat hij al goed klinkt als je de toonregeling neutraal hebt staan; de basisklank moet bij je passen. Als je eerst aan heel veel knopjes moet draaien om jouw sound te krijgen zou je naar een andere versterker moeten kijken. Ik prik mijn oude Fender Jazz in de versterker, zet de toonregeling in het midden - wat best moeilijk is aangezien de knoppen geen middenklik hebben - en warempel, daar is de vrij typische Ashdown-klank: redelijk neutraal met toch een soort ‘duwtje’ in het midlaag waardoor je denkt: goh, wat klinkt mijn bas dik. Het maakt je klank ook ietsje minder gedefinieerd, maar als je in je popband je Fender-achtige bas meeneemt is dit een prima bruikbare klank. De toonregeling doet eigenlijk ook gewoon waarvoor hij bedoeld is: het laag geeft je meer laag, het hoog meer hoog enzovoorts. Niet spectaculair, maar gewoon lekker bruikbaar.

Dan de twee knoppen die deze versterker wat unieker maken: de Drive- en Shape-knop. Om te beginnen met die laatste. Ik zie een Shape-knop wel vaker op versterkers en vraag me dan altijd af wie dat gebruikt; ik word vrijwel nooit echt blij van wat er dan met de klank gebeurt. Ook in dit geval vraag ik het me af. Zodra je de knop indrukt hoor je vooral het middengebied van je geluid en valt er een heleboel laag weg. Welke bassist gebruikt dat? Mis ik iets? Mocht je er antwoord op hebben, stuur een mailtje naar De Bassist. Ik ben echt benieuwd.

De Drive is van een iets ander kaliber. Volgens Ashdown zelf is het een “valve emulated overdrive”, die je ook met een - los te kopen - voetschakelaar kunt inschakelen. Hoewel het niet echt klinkt als een buizenoverdrive is het echt wel een bruikbare scheur die, zeker als je hem vol openzet, bijna aan een fuzz doet denken en zeker als ik mijn Precision op de Studio 210 aansluit is het echt een prima bruikbare klank. Het is wel echt praktisch om er een footswitch bij te hebben, want om elke keer aan die knop te gaan draaien is niet erg handig.

Concurrentie
De concurrentie in de prijscategorie waarin deze Ashdown zich bevindt is groot. Als je voor dit bedrag een versterker wil kopen, kun je kiezen uit vrijwel alle grote merken: Fender, Ampeg, Hartke en Markbass maken bijvoorbeeld allemaal versterkers die kunnen wedijveren met deze Ashdown. Ze hebben echter wel allemaal hun eigen signatuur, wat best een prestatie is voor zoiets relatief eenvoudigs als een lichtgewicht combo. Ook deze Ashdown heeft dat: een compacte klank, uitstekende toonregeling en een overdrivecircuit dat echt prima bruikbaar is. Als je van de retro-looks bent, kom je bij deze combo helemaal aan je trekken en het feit dat het ding maar elf kilo weegt zal mensen met eventuele rugproblemen ook wel over de streep kunnen trekken. Het is mede door de twee speakers wel echt een vrij fors ding, dus meenemen op de fiets wordt wat lastig en het was echt wel heel prettig geweest als de toonregeling een middenklik had gehad. Het is fijn om je toonregeling te beginnen vanuit neutraal en daar moet je nu eigenlijk maar op gokken.

Kortom: Ashdown houdt de eer hoog met deze nieuwe serie. Je mist misschien het typische VU-metertje, maar daar krijg je een hoop waar voor je geld voor terug. Met 300 watt heb je ook meer dan genoeg vermogen voor op vrijwel ieder podium, en zeg nou zelf: als je meer vermogen nodig hebt staat er op vrijwel alle podia een microfoon voor je versterker of ga je met een DI door de PA van de zaal.

Ashdown Studio 210
Type: versterkercombo
Vermogen: 300 watt
Speakers:2x 10-inch neodymium + tweeter
Kanalen: 1
Regeling: 5-bands EQ, Drive, Shape
Aansluitingen: DI-uit, speaker-uit, koptelefoon-uit, line-in
Afmetingen: 55,8 x 45,7 x 36,8 cm (hxbd)
Gewicht: 11,3 kg
Land van herkomst: China
Richtprijs: € 599,-
ashdownmusic.com

Distributie: Algam Benelux